น้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนความเข้มข้นสูงมีแหล่งที่มาและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกขนาดใหญ่เช่น ปุ๋ย โคกิ้ง ปิโตรเคมี ยา อาหาร หลุมฝังกลบ ฯลฯ ล้วนสร้างน้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนความเข้มข้นสูงจำนวนมากน้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนจำนวนมากที่ปล่อยลงสู่ร่างกายน้ำจะไม่เพียงทำให้เกิดภาวะยูโทรฟิเคชันของร่างกายน้ำและทำให้เกิดกลิ่นดำของร่างกายน้ำเท่านั้น แต่ยังจะเพิ่มความยากลำบากและค่าใช้จ่ายในการบำบัดน้ำประปา และยังมีผลเป็นพิษต่อคนและสิ่งมีชีวิตผลกระทบของน้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนต่อสิ่งแวดล้อมได้ดึงดูดความสนใจในด้านการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและทั่วโลกตลอด 20 ปีที่ผ่านมามีงานวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการบำบัดน้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนทั้งในประเทศและต่างประเทศขอบเขตการวิจัยครอบคลุมกระบวนการบำบัดต่างๆของวิธีการทางชีวภาพและเคมีเช่นการเพาะเลี้ยงไนไตรและการเพาะเลี้ยงสาหร่าย วิธีการทางกายภาพรวมถึงการ Reverse Osmosis, การกลั่น, การชลประทานดิน; วิธีการทางเคมีรวมถึงการแลกเปลี่ยนไอออน, การเป่าแอมโมเนีย, การตกตะกอนทางเคมี, การคลอรีนจุดยอด, การรักษาด้วยไฟฟ้าเคมีการแตกตัวเร่งปฏิกิริยา ฯลฯ เทคโนโลยีใหม่ ๆ ยังคงโผล่ออกมาแสดงแนวโน้มแนวโน้มในการใช้การบำบัดน้ำเสียแอมโมเนียไนโตรเจนรายละเอียดทางเทคนิค: หอเป่าแอมโมเนียไนโตรเจนจะใช้ในการกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนออกจากน้ำนั่นคือก๊าซจะไหลเข้าสู่น้ำเพื่อให้ก๊าซและของเหลวอยู่ในการติดต่อกันเต็มรูปแบบเพื่อให้แอมโมเนียฟรีที่ละลายในน้ำผ่านอินเตอร์เฟซก๊าซเหลวและถ่ายโอนไปยังเฟสก๊าซเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ในการกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนอากาศนิยมใช้เป็นตัวพาหะ (ยกไอน้ำถ้าใช้ไอน้ำเป็นตัวพาหะ)แอมโมเนียไนโตรเจนในน้ำส่วนใหญ่มีอยู่ในสถานะของความสมดุลระหว่างไอออนแอมโมเนีย (NH4+) และแอมโมเนียอิสระ (NH3)ความสัมพันธ์สมดุลมีดังนี้ NH4++OH-NH3+H2O (1) อัตราส่วนการกระจายเปอร์เซ็นต์ระหว่างแอมโมเนียและไอออนแอมโมเนียสามารถคำนวณได้จากสูตรต่อไปนี้: Ka = Kw/