02 02 Ten produkt służy do przygotowania probówek do przechowywania do zbierania i transportu różnych wirusów i pokrewnych próbek w temperaturze pokojowej. Typ inaktywowany: Wirusy i bakterie tracą swoją zakaźność po działaniu czynników receptywnych, zwanych inaktywacją (inaktywacją). Większość wirusów jest bardziej narażona na inaktywację niż bakterie. To również sprawia, że długotrwałe zachowanie wirusów jest zwykle trudniejsze niż bakterie. W rzeczywistości większość wirusów jest odporna na zimno i ciepło oraz jest niestabilna na ciepło. Przy 55—60 ℃, zwykle w ciągu kilku minut, białko kapsydu wirusa denaturuje się, powodując utratę zakaźności wirusa. Może to być spowodowane tym, że wirus stracił zdolność do adsorbowania i/lub usuwania normalnych komórek w tym czasie. Wirusy mają tę wadę, że nie są łatwe do przechowywania i są podatne na infekcje, ale inaktywowane środki konserwujące wirusy doskonale rozwiązują tę wadę. Roztwór do konserwacji wirusa (typ inaktywowany) wykorzystuje sól guanidyny o wysokim stężeniu do szybkiej inaktywacji i zachowania patogenów układu oddechowego, dzięki czemu próbka traci zakaźność. Jego głównym celem jest lizowanie kwasu nukleinowego i uwolnienie kwasu nukleinowego, tak aby test kwasu nukleinowego był przeprowadzany przez kolejną fluorescencję RT-PCR w czasie rzeczywistym w celu ustalenia, czy próbka zawiera wirusowe kwasy nukleinowe, czyli zakażone wirusem. System zawiera wysokowydajny roztwór lityczny wirusa, który dezaktywuje wirusa natychmiast po pobraniu próbek, skutecznie zapobiegając ryzyku wtórnej infekcji. Produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej przez 12 miesięcy przed pobraniem próbki, a próbkę można przechowywać w temperaturze pokojowej przez tydzień po pobraniu próbki. Zawiera inhibitor rnazy kwasu nukleinowego, który chroni kwas nukleinowy wirusa przed degradacją w większym stopniu i znacznie poprawia wydajność ekstrakcji kwasu nukleinowego. Nieinaktywowany: nie zawiera soli litycznej, ale zachowany wirus ma lepszą integralność i wyższy wskaźnik wykrywalności. Może być również stosowany w innych badaniach oprócz testów kwasów nukleinowych. Jako stabilizator białka albumina surowicy bydlęcej (BSA) może tworzyć warstwę ochronną na powłoce białka wirusa, utrudniając jego rozłożenie i gwarantując integralność wirusa; neutralne środowisko zbudowane przez bufor Hanksa pomaga wydłużyć czas przeżycia i stabilność infekcji wirusa. Nieinaktywowane środki konserwujące wirusy są zwykle stosowane do zbierania i transportu klinicznej grypy, ptasiej grypy (takich jak H7N9), rąk, pryszczycy, odry i innych próbek wirusowych, a także mykoplazmy, ureaplasma, chlamydia itp Z powyższych informacji można zauważyć, że zarówno rodzaje rozwiązań do konserwacji wirusów mają swoje zalety i wady. Głównymi zaletami inaktywowanych roztworów do konserwacji wirusów są wygoda, szybkość i bezpieczeństwo, a wadą jest to, że wskaźnik wykrywalności jest niski; Główną zaletą typu nieinaktywowanego jest to, że wskaźnik wykrywalności jest wysoki, a wadą jest to, że ma pewne ryzyko infekcji i każdy instytucja testująca może wybierać zgodnie z własnymi konkretnymi potrzebami testowymi