Gelatine maakt gebruik van verse koeienhuid en varkenshuid als grondstof, gebruikt een volledige set roestvrijstalen apparatuur, strikte screening van verse bothuid en wordt gemaakt door tientallen proceslijnen zoals herhaaldelijk wassen en weken, ontvetten en neutraliseren, koken en vloeibaar maken, sterilisatie, filtratie, concentratie en droging. De geproduceerde gelatine is een smaakloze, kleurloze (enigszins lichtgele), doorschijnende, harde amorfe materie, het is onoplosbaar in organische oplosmiddelen, het heeft een sterke wateropname, hoge viscositeit, gelatine is een peptide moleculair polymeer, is een gehydrolyseerd product van collageen, dus het kan als additief worden gebruikt. Vleeshuidgelei, vlees Ingeblikt voedsel, kristalgelei, salade, eidooiersap, glazuur, roomsuiker, gearomatiseerde saus, chocolade, drankjes, bier, enz. Voor mensen om te eten. Wanneer de warme waterige gelatine-oplossing afkoelt, neemt de viscositeit ervan geleidelijk toe. Als de concentratie groot genoeg is en de temperatuur voldoende laag is, verandert de gelatine-waterige oplossing in een gel. Gelatinegel lijkt op een vaste stof, kan zijn vorm behouden en is elastisch. Gelatinegel kan na verhitting omkeerbaar veranderen in een oplossingstoestand. Dit is de eigenschap van gelatine. De stabiele gelsterktewaarde kan worden gemeten door de gelatineoplossing op lage temperatuur af te koelen totdat gelering optreedt en gedurende een bepaalde periode bij een bepaalde lage temperatuur wordt gerijpt. De gelsterkte van gelatine verschilt van het molecuulgewicht van gelatine en de verdeling ervan, en de gelsterkte die vereist is voor gelatine voor verschillende doeleinden is ook anders. 02 [2] 02 Het bevriezen van de gelatineoplossing en de daaropvolgende veranderingen in het gelnetwerk worden veroorzaakt door de gedeeltelijke terugkeer van verstoorde gelatinemoleculen in de oplossing voor de collageenstructuur. De omkering van collageen geïnduceerd en geproduceerd in een zeer uniforme verdunde gelatine-oplossing is ook een omkeerproces dat in wezen vergelijkbaar is in het gelvormingsmechanisme. Het wordt „reconstitutie” genoemd, maar het verandert als gevolg van de dispergeerbaarheid van de gelatinemoleculen, de complexe chemische samenstelling en hun buitengewone concentratie. De componenten van gelatine spelen een andere rol in het reconstitutieproces. 02 [2] 02 Wanneer gelatinegel afkoelt onder 0 ℃, bevriest het interne vocht. De zwaartekracht van het kristallijne rooster overschrijdt de zwaartekracht van het gelatinemolecuul tot het watermolecuul. Het vocht vormt ijskristallen in het midden van het interne netwerk van de gel en breidt zich geleidelijk uit. Hoe lager de temperatuur, hoe meer vocht kristalliseerde. Tijdens het koude seizoen in Rusland wordt soms natuurlijke koude lucht gebruikt om de gelatinevloeistof ijskristallen te laten vormen en een geconcentreerde gel te verkrijgen, die zuiniger is dan verdamping om vocht te verminderen zonder de kwaliteit te beïnvloeden. 02 [2] 02 Wanneer de huidgelatine bevriest, vormen zich ijskristallen in de gel, en de ijskristallen worden verwijderd, waardoor een driedimensionaal netwerk overblijft dat lijkt op bevroren tofu; wanneer de botgelatine echter bevriest, worden ijskristallen gevormd op en rond het oppervlak van de gel. Dit toont aan dat de twee soorten gelatine erg op elkaar lijken. De moleculaire structuur in de gel is niet precies hetzelfde als het weefsel, en het vocht in de botgelatine beweegt vrijer.