Zeer vroeg rijpende variëteit, rijp begin tot half mei, enkele vruchtmassa 50 ~ 70 g, gehalte aan oplosbare vaste stoffen 11,5%, vruchtoppervlak geel met blozen, zoet en geurig, bloeiperiode bestand tegen lage temperatuur, zelfbloeiend vermogen, sterke windweerstand en melanosebestendigheid, alleen vruchtoppervlak iets later gehalte 12,5%, vruchtoppervlak geel-rood, mooie, zoete smaak, beter bestand tegen transport, relatief beheersbaar Het is gemakkelijk. Aanpasbaar vroeg- en middenrijpend ras, eind mei rijp, enkelvoudige vruchtmassa 60 tot 70 gram, sterk oplosbare vaste stoffen. De abrikozenvrucht voor pitten is kleiner en heeft een dun vruchtvlees. Zaden zijn hypertrofisch, zoet of bitter. Amandelen worden voornamelijk gebruikt voor eetbare en medicinale doeleinden, maar sommige soorten pulp kunnen ook worden gedroogd. Uitstekende variëteiten van zoete pitten, zoals Hebei's Bai Yubian, Long Wang Bian, Beishan Dabian's West Chi Zi, Clara, enz. Uitstekende variëteiten van bittere pitten, zoals Hebei's Xishan Dabian en Jidong Xiaobian. Abrikoos is een belangrijke economische fruitboomsoort, voornamelijk zaadveredeling, wanneer zaaizaden nat zand nodig hebben om te ontkiemen; kan ook worden geënt van echte zaailingen als onderstammen om abrikozenkorst te kweken, schaadt voornamelijk het fruit en nieuwe uiteinden, jong fruit ontwikkelt zich snel en zwaar, geïnfecteerde vruchten produceren meestal hazelaarrond vlekken op de schouder, 2-3 mm in diameter, latere vlekken worden paarsbruin, epidermale houtembolisatie Wanneer het begin van de ziekte ernstig is, worden vaak meerdere kleine laesies in één plak verbonden, maar de diepe pulp is ondiep. De vlekken op de nieuwe punt zijn bruin, ovaal, licht verhoogd en hebben vaak vloeiende lijm. Na beschadiging zijn de vlekken aanvankelijk waterige plekken en breiden ze zich later uit tot ronde of onregelmatige plekken. Ze hebben een diameter van ongeveer 2 mm. Ze lijken op watervlekken om hen heen, met een lichte geelgroene haloring. Wanneer de lucht vochtig is, beschadigt bacteriële perforatie van gele abrikozen op de achterkant van de laesie voornamelijk de bladeren en schaadt ook het fruit en nieuwe uiteinden. De bladeren worden aangetast door chromophilus pus en er ontstaat een cirkel van scheuren op de kruising van de zieke en gezonde weefsels. Het zieke en dode weefsel droogt en valt eraf en vormt een perforatie. Voor sterk groeiende variëteiten zoals Kate blijven tijdens de kritieke periode van fysiologische differentiatie van abrikozenbloemknoppen eind mei en begin juni 3 tot 5 knoppen over op de sterke nieuwe uiteinden die afhankelijk zijn van de middelste stengel in het midden en bovenste deel van het bladerdak, zodat de nieuwe tips die waren oorspronkelijk recht omhoog, verticaal en naar beneden. De nieuwe tips die na het vouwen weer ontkiemen aan de basis, worden verwijderd of verder gevouwen om de boomtrend te verlichten en de differentiatie van bloemknoppen te bevorderen. Het kan ook de secundaire val van fruit verminderen die wordt veroorzaakt door voedingstegenstrijdigheden in de uiteinden van midden- en laatrijpe variëteiten. Snoeien in de zomer van volwassen bomen kan de ventilatie en lichttransmissie verbeteren, ineffectieve voedingsconsumptie verminderen en de fruitkwaliteit verbeteren. Abrikozenbomen, of het nu variëteiten zijn van het Europese ecosysteem of het ecosysteem van Noord-China, worden in het zuiden geplant met hoge temperaturen en vochtigheid. Aantasting door ziekten en plagen is onvermijdelijk. Om kwalitatief hoogstaand en mooi fruit te produceren, moet het gewasbeschermingswerk worden voortgezet. Gezien de klimatologische kenmerken van het zuiden moet het principe van „preventie eerst, uitgebreide preventie en bestrijding” worden gevolgd. Na het planten van abrikozenzaailingen, is het erg belangrijk om abrikozenbomen zo snel mogelijk in productie te nemen en het beheer van meststoffen tijdens de jonge boomperiode. Wanneer de nieuwe punt van de abrikozenboom groeit tot 20 cm nadat deze te drogen is bevestigd, kan deze worden aangebracht met kunstmest. Gedurende een periode na deze periode wordt voornamelijk stikstofmeststof gebruikt. Het principe is om minder ijverig aan te brengen en de meststof wordt met water aangebracht. De eerste bevruchting is 20 cm verwijderd van de stam en gaat dan geleidelijk naar buiten. Na de herfst moeten fosfor- en kaliummeststof worden toegevoegd in combinatie met basismeststof. Bij het ingaan van de initiële vruchtperiode is het noodzakelijk om minder stikstofmeststof of geen stikstofmeststof toe te passen, omdat er in de zomer in het zuiden veel onweersbuien zijn. Als er onweersbuien zijn, valt een grote hoeveelheid nitraatstikstof met de regen op de grond en sijpelt de grond in. Kunstmatig hoeft alleen te worden aangevuld met organische meststoffen en fosfor-kaliummeststoffen.