02 Apparatuur voor de verwerking van gepofte maïsmeel Maïs is een belangrijke energiebron in voer en de graancomponent bevat 70-75% zetmeel. Omdat de zetmeelmoleculen in rauwe maïs zijn geïntegreerd in een dichte zetmeelkorrelstructuur, is een aanzienlijk deel van de kristalstructuur van antacidum en enzym aanwezig in de zetmeelkorrels, wat niet bevorderlijk is voor de vertering en het gebruik van dieren, en de kristalstructuur moet worden gedesintegreerd (dat wil zeggen, gegelatiniseerd) om volledig te worden gehydrolyseerd door enzymen om de verteerbaarheid te verbeteren. Jonge dieren, vooral vroeg gespeende biggen, hebben hun spijsverteringsorganen nog niet ontwikkeld en de activiteit van het spijsverteringsenzym is erg laag. Studies hebben aangetoond dat biggen onvoldoende amylasesecretie hebben binnen 42 dagen na de geboorte, en dat de groei van de spijsverteringsenzymactiviteit afneemt als gevolg van speenstress, vaak als gevolg van zetmeel, wat de productieprestaties beïnvloedt. Wanneer de maïs wordt geëxpandeerd, gelatiniseert het zetmeel, wordt de zetmeelkristalstructuur onomkeerbaar vernietigd en worden de wateropname en -uitzetting in de dunne darm van het dier snel geabsorbeerd en geëxpandeerd, het actiegebied en het penetrerende vermogen van amylase worden sterk verhoogd, de hydrolysesnelheid en de verteringsgraad van zetmeel wordt verbeterd, en het gegelatiniseerde zetmeel verbetert de gevoeligheid van α-amylase aanzienlijk en maakt de actie sneller. Bovendien stimuleert gegelatineerd zetmeel de melkzuurproductie in de magen van jonge dieren, wat de productie van pathogene micro-organismen voorkomt, waardoor diarree bij biggen wordt verlicht en geëlimineerd. Voor waterdieren is het effect van gegelatineerd zetmeel ook geweldig. De bezettingsgraad van ruw zetmeel voor regenboogforel is slechts 20-24%, terwijl gekookt zetmeel 52-70% is; de verteerbaarheid van gekookt zetmeel in karper is zo hoog als 96%, terwijl rauw zetmeel 38% is. Het gegelatiniseerde zetmeel in watervoer verbetert ook de hechtingsprestaties van het voer en verbetert de stabiliteit in water. Juist om de bovengenoemde redenen wordt gegelatineerd zetmeel veel gebruikt in jongveevoer, speciaal voer en aquatisch voer, en extrusie-expansie is ook een belangrijke methode voor zetmeelverstijving geworden. In feite moet niet alleen maïs in deze voeders worden uitgebreid, maar ook andere granen die als energievoorziening worden gebruikt, moeten worden uitgebreid. Geëxtrudeerd en geëxpandeerd maïsproces Laten we eens kijken naar het typische geëxtrudeerde maïsproces. Maïspluffen is een zetmeelverstijfingsproces onder de combinatie van vocht, warmte, mechanische afschuiving en drukverschil. Wanneer het materiaal wordt gemengd met stoom en water, begint de niet-kristallijne zone van het zetmeel water te absorberen, en door de uitzettingsholte versnellen de snel stijgende temperatuur en het kneden van het spiraalvormige blad de zetmeelabsorptie, de kristalstructuur begint uiteen te vallen, de waterstofbinding breekt, de geëxpandeerde zetmeelkorrels beginnen te breken en worden een kleverige smelt, en aan de uitlaat als gevolg van onmiddellijke drukval zorgt de vochtflits ervoor dat een groot aantal geëxpandeerde zetmeelkorrels uiteenvallen. Gelatinisatie van zetmeel. In vergelijking met het conventionele kookproces kan de celwand van de plant worden gebroken, is de zetmeelketen korter en kan de verteerbaarheid effectiever worden verbeterd. Er zijn veel factoren die de uitzetting van maïs beïnvloeden, voornamelijk vocht, uitzettingstemperatuur, differentiële uitzettingsdruk en mechanische schuifkracht in de holte. Dit zijn ook verschillende factoren die momenteel kunnen worden beheerst bij de productie van puffen. Momenteel zijn er twee soorten maïs geproduceerd door extrusie en expansie: droge methode en natte methode. Veel gebruikers denken dat het toevoegen van water een natte methode is, en zonder water toe te voegen een droge methode is, wat eigenlijk een misverstand is. De zogenaamde natte methode verwijst naar voorblussen met stoom en vervolgens uitzetten. De droge methode is directe uitzetting zonder voorblussen van stoom. Zelfs als er water wordt toegevoegd, is het een droge methode. Er is ook informatie over natte en droge uitzetting, en dit artikel is weggelaten. Over het algemeen is natte productie beter dan droge productie, maar stoomketels zijn vereist en de investering is groter dan droog. Of het nu droog of nat is, hangt bij de productie van gepofte maïs af van de specifieke situatie van de gebruiker en de productvereisten, en sommige producten kunnen alleen droog worden geëxpandeerd. Gepofte maïsindicatoren Bijna alle gebruikers zullen vragen, in hoeverre kun je gepofte maïs? We hebben dit probleem ook samengevat, dus laten we eerst het evalueren van gepofte maïs bespreken. Uit het voorgaande blijkt dat gepofte maïs voor voer rijping vereist (dat wil zeggen, de mate van gelatinisatie). Wat puffen betreft, het is een onvermijdelijk gevolg van het breken van zetmeeldeeltjes en het flitsen van vocht. Over het algemeen wordt de mate van puffen gekenmerkt door de materiaalcapaciteit. Daarom zijn er twee vereisten voor gepofte maïs. De mate van rijping en puffen wordt gemeten door respectievelijk zetmeelverstijfsel en materiaalcapaciteit. De mate van zetmeelverstijving wordt gemeten met de zetmeelglucosidasemethode, terwijl het materiaalvolume kan worden gemeten met een volumetrische gewichtsmeter. De mate van rijping en zwelling hangen met elkaar samen. Een hoge mate van rijping betekent niet noodzakelijk een hoge mate van zwelling, maar een hoge mate van zwelling zal een hoge mate van rijping hebben. Voor de meeste diervoederbedrijven zijn er geen voorwaarden voor het meten van gelatinisatie, maar de capaciteit is eenvoudig te meten en de rijpingsgraad die door het volume wordt weerspiegeld, is ook relatief nauwkeurig. Daarom is het draagvermogen een belangrijke indicator geworden voor diervoederbedrijven om gepofte maïs op dit moment te evalueren. Apparatuur voor de verwerking van gepofte maïs