Het verschil tussen vleesezels en verbeterde fokwinsten van vleesezels Vleesezels hebben drie vachtpoeders (roze rond de neus, roze rond de ogen, roze onder de buik en zwart voor de rest) en akoniet (zwart voor het hele lichaamshaar). Ze hebben een hoog eiwitgehalte, een lager vetgehalte dan rund- en lamsvlees en een laag cholesterolgehalte. Lekker vlees is een goed gerecht op tafel. Vleesezel Zoals het gezegde luidt, is er drakenvlees in de lucht en ezelvlees ondergronds geeft aan dat ezelvlees een hoge voedingswaarde heeft. In termen van de waarde van ezels zelf zijn ezels allemaal schatten. Na het slachten wordt het vlees van een ezel gebruikt om te koken, worden de botten gebruikt voor beendermeel en wordt de huid gebruikt om ezelgom te verfijnen. Uit de analyse van fokkosten en hun eigen waarde hebben ezels een hoge fokwaarde en is drinkwater van groot belang om te beoordelen of een ezel ziek is of niet. Als een ezel weinig gras eet en veel water drinkt, kan worden gezegd dat de ezel ziektevrij is; als de hoeveelheid voedsel die door het gras wordt geoogst niet afneemt en de hoeveelheid water die hij gedurende meerdere opeenvolgende dagen minder drinkt of niet drinkt, kan worden voorspeld dat de ezel ziek zal worden. Als de fecale bal droog en hard is, een kleine hoeveelheid slijm aan de buitenkant heeft en minder water drinkt, kan gastro-enteritis binnen een paar dagen optreden. Acute gastritis kan optreden als er een afwijking is tijdens het voeden, soms knagen aan palen of groeven, niet veel water drinken en onverminderde geest. Hoewel ezels niet's nachts eten en zich terugtrekken van hun groeven, zolang hun neus en oren mild zijn en hun lichaamstemperatuur normaal is, kunnen ze als ziektevrij worden gezien. Het kan bij zonsopgang of de volgende dag worden gegeten, en fokkers noemen het een „blik”. De frequentie van ezelziekte hangt nauw samen met factoren zoals het weer, seizoen, voederverandering, graskwaliteit en voedingsmethoden. Daarom is het noodzakelijk om de algemene principes van fokmanagement en de verschillende vereisten voor fokmanagement volgens verschillende fysiologische omstandigheden zorgvuldig in acht te nemen om „ziekte eerst te voorkomen, ziekte vroegtijdig te behandelen en in gedachten te houden”.